استفاده از پليمرها به دليل تنوع در خواص روز به روز گسترش يافته و در بخش هاي مختلف صنعتي مورد استفاده قرار قرار گرفته است. از جمله موارد استفاده از پليمر ها در بخش پزشكي و مهندسي پزشكي جهت ساخت قطعات و ملزومات مورد نياز در اين بخش مي باشد. در بخش ارتوپد فني كه زير مجموعه اي از مهندسي پزشكي مي باشد از جمله بخش هايي است كه در آن از پليمرهاي مختلف جهت ساخت تجهيزات و لوازم گوناگون استفاده مي شود. ورق هاي پلاستيكي جهت توليد لوازم ارتوپدي همواره مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از پلاستيك ها به دليل تغيير شكل پذيري مناسب آنها، كاربردي بودن و همچنين در دسترس بودن به شدت مورد توجه مراكز ارتوپد فني جهت توليد آتل هاي پلاستيكي و ديگر ملزومات مورد استفاده در اين بخش قرار گرفته است. از جمله پليمر هاي مورد استفاده در اين بخش مي توان پلي پروپيلن، پلي اتيلن سبك، پلي اتيلن سنگين، پلي كربنات، پلي آكريلونيتريل بوتادي ان استايرن، و ديگر ترموپلاستيك ها اشاره كرد. با در نظر گرفتن نوع كاربرد اين پليمر ها در بخش ارتوپدي، توجه به بحث بهداشتي بودن و عاري بودن اين محصولات از هر گونه آلودگي به منظور افزايش سلامت بيمار بسيار حائز اهميت است. از جمله راه كارها به منزله افزايش كيفيت اين محصولات استفاده از پليمر هاي بهداشتي و با خواص ضد ميكروبي (ضد باكتري، ضد قارچ) مي باشد. با علم به اين موضوع توليد ورق هاي آنتي ميكروبيال و در اختيار قرار دادن آنها براي مراكز ارتوپد فني به منظور توليد مصنوعات پليمري آنتي باكتريال هدف اصلي اين اختراع قرار گرفته است.

لاستيك سيليكون بهدل يل زيست¬سازگاري كاربرد گستردهاي در پزشكي و ابزارهاي كاشتني با قابليت رهايش كنترل شده دارو دارد. كوپليمرهاي سه قطعهاي از سيليكون و 2-هيدروكسي اتيل متاكريلات (PHEMA-b-PDMS-b-PHEMA) در ثبت اختراع حاضر با هدف اصلاح سطح و افزايش آبدوستي پوششهاي سيليكوني به روش پليمريزاسيون زنده RAFT تهيه شده و به عنوان تركيباتي دوگانه دوست به لاستيك سيليكون افزوده شدند. در مرحله اول، واكنش استري شدن عامل RAFT و سيليكون داراي گروههاي انتهايي هيدروكسيل انجام شد و ساختار شيميايي محصول توسط آزمون هاي FTIR و HNMR تاييد شد. نتايج HNMR نشان داد كه واكنش استري شدن با بازده 73 درصد انجام شده است. در مرحله بعدي واكنش پليمريزاسيون مونومر HEMA از انتهاي سيليكون عامل دار شده با درصدهاي وزني مختلف از مونومر HEMA انجام و محصولات هر مرحله با آزمون هاي FTIR، HNMR، GPC شناسايي شدند و ويژگيهايي از آنها مانند زاويه تماس سطح و كشش سطحي اندازه گيري شد. نتايج بدست آمده، افزايش قابليت آبدوستي سورفكتانت هاي سنتز شده با افزايش درصد وزني PHEMA در كوپليمر حاصل را نشان داد. در مرحله سوم نيز با هدف اصلاح سطح، آميزه سازي مقادير مختلف از سورفكتانت و سيليكون دوجزئي انجام و تغييرات آبدوستي سطح به وسيلهي اندازه گيري زاويه تماس و كشش سطحي در حالت خشك و متورم، ميزان جذب آب با روش غوطه وري، جدايش فازي در سطح توسط AFM، تغييرات شيميايي سطح به وسيلهي طيف سنجي ATR و تاثير سورفكتانت در كاهش ضريب اصطكاك سطح و عدم سميت نمونهها بررسي شدند. كاهش چشمگير در مقادير زاويه تماس آب و هم¬چنين افزايش مقادير كشش سطحي در سطح لاستيك سيليكون اصلاح شده، افزايش آبدوستي و قابليت ترشوندگي سطوح اصلاح شده را تاييد كرد. هم چنين افزايش ميزان جذب آب تا حدود 40/3 درصد وزني در آزمون غوطه وري، پديدهي جدايش فازي در تصاوير AFM و ظهورگروه هاي عاملي هيدروكسيل و كربونيل در طيف سنجي ATR، حضور كوپليمر در سطح لاستيك سيليكون اصلاح شده را اثبات نمود. كاهش ضريب اصطكاك سطح در لاستيك سيليكون از 41/0 به 17/0 در نمونهي اصلاح شده در حالت متورم نيز تاثير سورفكتانت را در ليز شدن سطح نمونه ها نشان داد. آزمون عدم سميت نمونه نيز سمي نبودن نمونهي اصلاح شده را تاييد نمود